Specjalna edycja Mediolańskich Targów Meblowych, zwana Supersalone, wykorzystała ograniczenia epidemii jako okazję do innowacji i zorganizowała pięciodniowe święto designu w całym mieście.
Minęło 60 lat od ustanowienia najważniejszych corocznych targów meblowych, Milan International Furniture Fair. Minęło dwa i pół roku od czasu, gdy ostatni raz tłum zebrał się w mediolańskim showroomie, aby docenić nieustającą kreatywność międzynarodowych projektantów i producentów.
Duch innowacji nadal napędza targi, zwłaszcza sposób, w jaki ich organizatorzy reagują na pandemię. Niedziela była dniem otwarcia specjalnej edycji o nazwie Supersalone.
Z 423 wystawcami, czyli mniej więcej jedną czwartą zwykłej liczby, Supersalone jest wydarzeniem o zmniejszonej skali, „ale w pewnym stopniu jest większe w naszej zdolności do eksperymentowania z tą formą”, architekci z Mediolanu i kurator wydarzenia. Stoiska wystawców zostały zastąpione ścianami wystawowymi, na których zawieszone są produkty i które umożliwiają swobodny przepływ. (Po zakończeniu wystawy konstrukcje te zostaną zdemontowane, poddane recyklingowi lub kompostowaniu.) Chociaż Salone było wcześniej ograniczone do członków branży w większość dni, Supersalone powitało publiczność podczas pięciodniowej działalności, a cena wstępu została obniżona o 15 euro (około 18 dolarów). Wiele produktów będzie również dostępnych do kupienia po raz pierwszy.
Tradycja salonowa nie uległa zmianie: przez cały tydzień targów sklepy, galerie, parki i pałace w całym Mediolanie świętowały projekt. Oto kilka najważniejszych wydarzeń. — Julie Laski
Włoska firma ceramiczna Bitossi świętowała w tym roku swoje 100-lecie i w poniedziałek otworzyła Archiwum Bitossi w swojej siedzibie głównej w Montelupo Fiorentino niedaleko Florencji, aby uczcić tę okazję. Zaprojektowane przez Lucę Cipellettiego z mediolańskiej firmy architektonicznej AR.CH.IT muzeum zajmuje ponad 21 000 stóp kwadratowych dawnej przestrzeni fabrycznej (zachowując jej przemysłową atmosferę) i jest wypełnione około 7000 prac z archiwów firmy, a także zdjęciami i rysunkami profesjonalistów w dziedzinie projektowania i zasobami publicznymi.
Na wystawie znajdują się prace Aldo Londi. Był dyrektorem artystycznym Bitossi i pisarzem od 1946 do lat 90. Zaprojektował słynną serię ceramiki Rimini Blu i zaczął współpracować z innymi w latach 50. Współpracował z nią legendarny Ettore Sottsass. Inne prace zostały stworzone przez wpływowych projektantów, takich jak Nathalie Du Pasquier, George Sowden, Michele De Lucchi i Arik Levy, a ostatnio współpracował z Maxem Lambem, FormaFantasma, Dimorestudio i Bethan Laurą Wood, aby wymienić tylko kilka.
Chociaż wiele prac jest eksponowanych w grupach, muzeum ma również salę projektową, która eksponuje prace projektanta. W tym przypadku jest to francuski projektant i artysta Pierre Marie Akin (Pierre Marie Akin). Marie Agin) Fantazyjna kolekcja tradycyjnej ceramiki.
W Mediolanie zabytkowa ceramika Bitossi jest eksponowana na wystawie „Past, Present, and Future”, która odbywa się przy Via Solferino 11 w DimoreGallery i potrwa do piątku. Fondazionevittorianobitossi.it— PILAR VILADAS
W swoim debiucie w Mediolanie urodzony w Londynie polski artysta Marcin Rusak pokazał „nienaturalną praktykę”, która jest wystawą jego trwającej pracy nad wyrzuconymi materiałami roślinnymi. Przedmioty wystawione w jego serii „Perishable” są wykonane z kwiatów, a seria „Protoplast Nature”, która wykorzystuje liście, zwraca uwagę ludzi na jego metodę ponownego wykorzystywania flory w lampach, meblach i wazonach dekoracyjnych. Te wazony są zaprojektowane tak, aby z czasem ulegały rozkładowi.
Artysta napisał w e-mailu, że wystawa kuratorowana przez Federicę Salę była „pełna konceptualnych, niedokończonych prac i pomysłów na zbadanie naszej relacji z przedmiotami, które kolekcjonujemy”. Zawiera również serię nowych ozdób ściennych; instalację badającą wpływ rodzinnego biznesu pana Rusaka na jego karierę (jest potomkiem hodowcy kwiatów); oraz logo związane z jego pracą stworzone przez perfumiarza Barnabé Fillion Zapach seksualny.
„Większość projektów, nad którymi pracujemy, ma coś wspólnego pod względem koncepcji i materiałów” — powiedział pan Russack. „Ta instalacja przybliża sposób, w jaki patrzę na te obiekty — jako na rosnący i niszczejący katalog życia”. Oglądane w Ordet w piątek, Via Adige 17. marcinrusak.com. — Lauren Messman
Kiedy londyńska architekt Annabel Karim Kassar postanowiła nazwać swoją nową kolekcję mebli Salon Nanà na cześć tytułowej prostytutki z powieści Émile’a Zoli z 1880 r. „Nana”, nie zrobiła tego z podziwu dla tej roli, która miała rozpraszać mężczyzn. die. Wręcz przeciwnie, pani Casal, która urodziła się w Paryżu, powiedziała, że te prace zostały zaprojektowane tak, aby przywołać towarzyskość salonów literackich pod koniec XIX wieku.
Salon Nanà jest produkowany przez włoską firmę Moroso. Składa się z luksusowej sofy z dużymi poduszkami z pierza, leżanki i dwóch zestawów stołów, z których niektóre mają wzory mauretańskie i ozdobne nity. Projekty te nawiązują do trzech lat spędzonych przez panią Kassar w Maroku, a szerzej, do jej długoterminowej kadencji na Bliskim Wschodzie, gdzie jej firma ma biura w Bejrucie i Dubaju. Na przykład sofy są wykonane z czarno-białych pasiastych tkanin, które są inspirowane djellabami, czyli szatami noszonymi przez arabskich mężczyzn. (Inne opcje obejmują kwiatowe nadruki w stylu lat 60. i sztruks, przypominający męskie spodnie z lat 70.)
Jeśli chodzi o postacie, które zainspirowały serial, pani Casal jest gotowa odpuścić sobie wynalazki kobiet z czasów Drugiego Cesarstwa autorstwa pisarzy płci męskiej. „Nie oceniam, czy Nana jest dobra czy zła” — powiedziała. „Musi znosić ciężkie życie”. Oglądane w salonie Moroso 19 września, Via Pontaccio 8/10. Moroso.it — Julie Laski
Trompe l'oeil to znana od wielu wieków oszukańcza technika artystyczna, która w kolekcji dywanów Ombra mediolańskiej firmy cc-tapis została zastosowana w całkowicie nowoczesny sposób.
Belgijska para, która zaprojektowała Ombrę — fotograf Fien Muller i rzeźbiarz Hannes Van Severen, szef studia Mullera Van Severena — mówią, że chcą pozbyć się idei, że dywan jest po prostu dwuwymiarową płaszczyzną. podłoże. „Chcemy stworzyć wrażenie ruchu we wnętrzu w subtelny sposób” — napisali razem w e-mailu. „Chodzi głównie o zbadanie interesujących zastosowań koloru, kompozycji, papieru i światła. Ale nie można tego nazwać czystym trompe l'oeil”.
Podczas pandemii projektanci pracowali nad projektem przy stole w jadalni, tnąc, klejąc i fotografując papier i tekturę, wykorzystując światło telefonu do tworzenia i badania cieni.
Te dywany są produkowane w Nepalu i tkane ręcznie z wełny himalajskiej. Dostępne są w dwóch wersjach: jednokolorowej lub wielokolorowej. Produkowane są w jednym rozmiarze: 9,8 stopy x 7,5 stopy.
Oglądaj w salonie cc-tapis w Supersalone i Piazza Santo Stefano 10 do piątku. cc-tapis.com — ARLENE HIRST
George Sowden jest jednym z członków założycieli Memphis, radykalnego ruchu, który rzucił wyzwanie modernistycznej estetyce panującej w latach 80. i dotrzymuje kroku Tech Jonesowi. Projektant, który urodził się w Anglii i mieszka w Mediolanie, zamierza produkować szereg innowacyjnych rozwiązań oświetleniowych za pośrednictwem swojej nowej firmy, Sowdenlight.
Pierwszym z nich jest Shade, czyli zestaw fantazyjnych wielokolorowych lamp, które wykorzystują rozpraszanie światła i łatwe do czyszczenia właściwości żelu krzemionkowego. Modułowe lampy można dostosować, aby zapewnić klientom oszałamiające formy i opcje kolorystyczne.
Początkowa seria składała się z 18 podstawowych kształtów, z których można było stworzyć 18 żyrandoli, 4 lampy stołowe, 2 lampy podłogowe i 7 urządzeń mobilnych.
Pan Soden, 79 lat, opracowuje również produkt, który zastępuje klasyczną żarówkę Edisona. Powiedział, że chociaż ten symbol mody przemysłowej „ma idealną funkcję dla lamp żarowych”, jest błędem produkcyjnym, gdy jest stosowany w technologii LED, „zarówno marnotrawnym, jak i niewystarczającym”.
Shade można zobaczyć w salonie wystawowym Sowdenlight przy Via Della Spiga 52. Sowdenlight.com — ARLENE HIRST
Dla włoskiej firmy produkującej kosmetyki Agape inspirację do luster Vitruvio można prześledzić do tradycyjnej garderoby scenicznej, gdzie krąg żarówek pomaga gwiazdom się malować — uważam, że nadal wyglądają młodo. „Jakość oświetlenia twarzy i górnej części ciała jest niemal idealna” — powiedziała Cinzia Cumini, która wraz z mężem Vicente García Jiménezem zaprojektowała nową wersję zabytkowej lampy toaletowej.
Nazwa pochodzi od „Człowieka witruwiańskiego”, Leonardo da Vinci narysował nagą męską postać w okręgu i kwadracie, jego piękno również ich zainspirowało. Ale wykorzystują nowoczesną technologię, aby ulepszyć doświadczenie. „Żarówka jest bardzo romantyczna, ale teraz jest trochę niewygodna w użyciu”, powiedziała pani Comini. „LED pozwala nam przemyśleć to w nowoczesny sposób”. Modernizacja może wygładzić wygląd zmarszczek na płaskiej powierzchni bez ciepła, dzięki czemu można nakładać farbę olejną bez nadmiernego pocenia się. Kwadratowe lustro jest dostępne w trzech rozmiarach: około 24 cali, 31,5 cala i 47 cali z każdej strony. Będą one eksponowane razem z innymi nowymi produktami w showroomie Agape 12 przy Via Statuto 12. agapedesign.it/en — STEPHEN TREFFINGER
Zazwyczaj pary, które otrzymują niechciane prezenty ślubne, ukrywają je, zwracają lub oddają. Franco Albini ma inny pomysł. W 1938 roku, gdy neoracjonalistyczny włoski architekt i jego narzeczona Carla otrzymali radio w tradycyjnej drewnianej obudowie, która wydawała się nie na miejscu w ich nowoczesnym domu, Albini wyrzucił obudowę i wymienił elementy elektryczne. Zainstalowane między dwoma wspornikami. Szkło hartowane. „Powietrze i światło to materiały budowlane”, powiedział później swojemu synowi Marco.
Albini ostatecznie ulepszył projekt komercyjnej produkcji, tworząc minimalną szklaną obudowę dla sprzętu elektrycznego. Wyprodukowane przez szwajcarską firmę Wohnbedarf, opływowe radio Cristallo zostało wprowadzone na rynek w 1940 roku. Teraz firma meblarska Cassina ponownie wprowadziła je na rynek w tych samych proporcjach (około 28 cali wysokości x 11 cali głębokości), dodając nowy status — artystyczny głośnik włoskiej firmy B&C. Radio ma technologię FM i cyfrową, funkcję Bluetooth i 7-calowy wyświetlacz. Cena wynosi 8235 USD (limitowana edycja wersji z przewodami przewodowymi kosztuje 14 770 USD).
Wystawione w showroomie Cassina przy Via Durini 16 podczas Milan Design Week. cassina.com — ARLENE HIRST
Przekształcanie znanych rzeczy w nowe i fascynujące rzeczy to specjalność Seletti. W 2006 roku włoska firma zleciła projektantowi Alessandro Zambelli (Alessandro Zambelli) stworzenie Estetico Quotidiano, serii codziennych przedmiotów, takich jak pojemniki na wynos, puszki i koszyki przerobione z porcelany lub szkła. Stefano Seletti, dyrektor artystyczny firmy, powiedział, że te prace są „graficzne, osobliwe i w zasięgu ręki, i mają głęboki związek ze wspomnieniami codziennych przedmiotów w naszych umysłach, ale niosą również poczucie zniekształcenia i zaskoczenia”.
W nowej serii DailyGlow pan Zambelli dodał element światła. Obiekty odlane z żywicy — w tym tubki pasty do zębów, kartony mleka i butelki mydła — „rozprowadzają” linie oświetlenia LED zamiast przeznaczonych dla nich produktów. (Sardynki i konserwy świecą wewnątrz pojemnika).
Pan Zambelli powiedział, że chciał uchwycić „esencję powszechnych kształtów, czyli kształtów, które widzimy w otaczających nas obiektach każdego dnia”. Jednocześnie, dodając światła do równań, przekształcił te obiekty w „te, które mogą powiedzieć, jak świat zmienia światła”.
Seria DailyGlow będzie eksponowana w sklepie flagowym Seletti w Corso Garibaldi 117 w sobotę. Ceny zaczynają się od 219 USD. seletti.us — Stephen Trefinger
Pomimo wyzwań, ostatnie 18 miesięcy dało przestrzeń do autorefleksji i kreatywności. W tym duchu optymizmu włoska firma projektowa Salvatori zaprezentowała prace, które były w trakcie opracowywania w czasie pandemii, w tym pierwszą współpracę z projektantem z Brooklynu Stephenem Burksem.
Pan Burks połączył swój żywy talent i kulturową perspektywę z wiedzą Salvatoriego na temat powierzchni kamiennych, aby stworzyć nową serię rzeźbiarskich luster. Lustra te mają rozmiar biurkowy Friends (od 3900 USD) i montowane na ścianie Neighbors (od 5400 USD), wykorzystując serię kolorowych marmurów, w tym Rosso Francia (czerwony), Giallo Siena (żółty) i Bianco Carrara (biały). Otwory w pracach w stylu antropomorficznym nawiązują również do zagłębień na masce, dając widzom szansę zobaczenia siebie w nowym świetle.
Pan Burks powiedział w e-mailu: „Inspiracją była dla mnie różnorodność kamieni, których możemy używać, i to, jak odnosi się to do różnorodności ludzi, którzy mogą zobaczyć swój obraz odbity na powierzchni”.
Chociaż te produkty można interpretować jako maski, pan Burks powiedział, że nie mają one zakrywać twarzy. „Mam nadzieję, że lustro może przypominać ludziom, jak bardzo są ekspresywni”. 10 września Salvatori był w salonie wystawowym w Mediolanie przy Via Solferino 11; salvatoriofficial.com — Lauren Messmann
Czas publikacji: 14-09-2021