Prefektura Yamanashi znajduje się w południowo-zachodnim Tokio i ma setki firm związanych z biżuterią. Jego sekret? Lokalny kryształ.
Odwiedzający Muzeum Biżuterii Yamanashi, Kofu, Japonia 4 sierpnia. Źródło obrazu: Shiho Fukada dla New York Times
Kofu, Japonia-dla większości japońskiej, prefektura Yamanashi w południowo-zachodniej Tokio słynie z winnic, gorących źródeł i owoców oraz rodzinnego miasta Mount Fuji. Ale co z branżą biżuterii?
Kazuo Matsumoto, prezes Stowarzyszenia Biżuterii Yamanashi, powiedział: „Turyści przychodzą po wino, ale nie do biżuterii”. Jednak Kofu, stolica prefektury Yamanashi, z populacją 189 000, ma około 1000 firm związanych z biżuterią, co czyni go najważniejszą biżuterią w Japonii. producent. Jego sekret? Istnieją kryształy (turmalinowe, turkusowe i dymne kryształy, by wymienić tylko trzy) w północnych górach, które są częścią ogólnie bogatej geologii. Jest to część tradycji przez dwa wieki.
Po pociągu Express z Tokio zajmuje tylko półtorej godziny. Kofu jest otoczony górami, w tym z Alp i Mountainów Misaka w południowej Japonii oraz wspaniały widok na górę Fuji (gdy nie jest ukryty za chmurami). Kilka minut spacerem od dworca kolejowego Kofu do parku zamku Maizuru. Wieża zamku zniknęła, ale oryginalna kamienna ściana wciąż tam jest.
Według pana Matsumoto, Muzeum Biżuterii Yamanashi, które zostało otwarte w 2013 roku, jest najlepszym miejscem do poznania przemysłu biżuterii w hrabstwie, zwłaszcza o etapach projektowania i polerowania kunsztu. W tym małym i wykwintnym muzeum goście mogą wypróbować polerowanie klejnotów lub przetwarzać srebrne oprogramowanie w różnych warsztatach. Latem dzieci mogą nakładać szkła witragiczne na czteroprzewodowej wisiorku koniczyny w ramach wystawy o tematyce emaliowanej Cloisonne. (6 sierpnia muzeum ogłosiło, że zostanie tymczasowo zamknięte, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zakażenia Covid-19; 19 sierpnia muzeum ogłosiło, że zostanie zamknięte do 12 września)
Chociaż Kofu ma restauracje i sklepy sieciowe podobne do większości średniej wielkości miast w Japonii, ma zrelaksowaną atmosferę i przyjemną atmosferę w małym miasteczku. W wywiadzie na początku tego miesiąca wszyscy wydawali się znać. Kiedy spacerowaliśmy po mieście, pan Matsumoto został powitany przez kilku przechodniów.
„To jest społeczność rodzinna” - powiedział Youichi Fukasawa, rzemieślnik urodzony w prefekturze Yamanashi, który pokazał swoje umiejętności odwiedzającym w swoim studio w muzeum. Specjalizuje się w kultowym Koshu Kiseki Kiriko, technika cięcia klejnotów. (Koshu to stara nazwa Yamanashi, Kiseki oznacza kamień szlachetny, a Kiriko jest metodą cięcia.) Tradycyjne techniki szlifowania są używane do nadania klejnotom wieloaspektowej powierzchni, podczas gdy proces cięcia wykonany ręcznie z obracającym się ostrzem daje im bardzo odblaskową Wzory.
Większość z tych wzorów jest tradycyjnie inkrustowana, specjalnie wygrawerowana z tyłu kamienia szlachetnego i ujawniona przez drugą stronę. Tworzy wszelkiego rodzaju złudzenia optyczne. „Przez ten wymiar można zobaczyć sztukę Kiriko, z góry i boku, możesz zobaczyć odzwierciedlenie Kiriko” - wyjaśnił Fukasawa. „Każdy kąt ma inne odbicie”. Wykazał, jak osiągnąć różne wzorce cięcia, stosując różne rodzaje ostrzy i dostosowując wielkość cząstek powierzchni ściernej stosowanej w procesie cięcia.
Umiejętności powstały w prefekturze Yamanashi i przekazywane z pokolenia na pokolenie. „Odziedziczyłem technologię od mojego ojca, a on jest także rzemieślnikiem” - powiedział Fukasawa. „Techniki te są zasadniczo takie same jak starożytne techniki, ale każdy rzemieślnik ma swoją własną interpretację, swoją własną esencję”.
Przemysł biżuterii Yamanashi powstał w dwóch różnych dziedzinach: kryształowych rzemiosłach i dekoracyjnych prac metalowych. Kurator muzeum Wakazuki Chika wyjaśnił, że w okresie w połowie Meiji (pod koniec XIX wieku) zostały połączone, aby tworzyć osobiste akcesoria, takie jak kimonos i akcesoria do włosów. Zaczęły pojawiać się firmy wyposażone w maszyny do masowej produkcji.
Jednak druga wojna światowa zadała branżę ciężki cios. Według muzeum w 1945 r. Według muzeum większość miasta Kofu została zniszczona podczas nalotu, a miasto było upadek tradycyjnego przemysłu biżuterii.
„Po wojnie, ze względu na wysokie zapotrzebowanie na kryształową biżuterię i pamiątki o tematyce japońskiej przez siły okupacyjne, przemysł zaczął się powiększać”, powiedziała pani Wakazuki, która pokazała małe ozdoby wygrawerowane z góry Fuji i pięciopiętrową pagodą. Jeśli obraz jest zamrożony w krysztale. W okresie szybkiego wzrostu gospodarczego w Japonii po wojnie, gdy gust ludzi stał się bardziej krytyczny, branże prefektury Yamanashi zaczęły używać diamentów lub kolorowych kamieni szlachetnych osadzonych w złoto lub platynie, aby stworzyć bardziej zaawansowaną biżuterię.
„Ale ponieważ ludzie wydobywają kryształy, spowodowało to wypadki i problemy i spowodowało wysuszenie podaży” - powiedziała Ruoyue. „Więc górnictwo zatrzymało się około 50 lat temu”. Zamiast tego rozpoczęły się duże ilości importu z Brazylii, trwały masowa produkcja kryształów i biżuterii Yamanashi, a rynki zarówno w Japonii, jak i za granicą rozszerzały się.
Yamanashi Prefekturalna Akademia Sztuki Biżuterii jest jedyną akademią biżuterii bez prywatnej w Japonii. Otworzył się w 1981 roku. Ta trzyletni uczelnia znajduje się na dwóch piętrach budynku komercyjnego naprzeciwko muzeum, mając nadzieję na zdobycie biżuterii mistrza. Szkoła może pomieścić 35 uczniów każdego roku, utrzymując całkowitą liczbę na poziomie około 100. Od początku epidemii uczniowie spędzili połowę czasu w szkole na kursy praktyczne; Inne zajęcia były odległe. Istnieje miejsce na przetwarzanie klejnotów i metali szlachetnych; kolejny poświęcony technologii wosku; oraz laboratorium komputerowe wyposażone w dwie drukarki 3D.
Podczas ostatniej wizyty w klasie pierwszej klasy 19-letnia Nodoka Yamawaki ćwiczyła rzeźbienie miedzianych płyt z ostrymi narzędziami, w których uczniowie nauczyli się podstaw kunsztu. Zdecydowała się wyrzeźbić kota w stylu egipskim otoczonym hieroglifami. „Zaprojektowanie tego projektu zajęło mi dłużej, zamiast go rzeźbić” - powiedziała.
Na niższym poziomie, w klasie, takiej jak studio, niewielka liczba uczniów trzeciej klasy siedzi na oddzielnych drewnianych stołach, pokrytych czarną żywicą melaminy, aby zaplecić ostatnie klejnoty lub wypolerować swoje projekty gimnazjum na dzień przed terminem. (Japoński rok szkolny zaczyna się w kwietniu). Każdy z nich wymyślił własny projekt, wisior lub broszka.
21-letni Keito Morino kończy się na broszce, która jest jego srebrną strukturą utwardzoną granatem i różowym turmalinem. „Moja inspiracja pochodziła z Jar” - powiedział, odnosząc się do firmy założonej przez współczesnego projektanta biżuterii Joela Arthura Rosenthala, kiedy pokazał druk broszki motyli artysty. Jeśli chodzi o jego plany po ukończeniu studiów w marcu 2022 r., Pan Morino powiedział, że jeszcze nie zdecydował. „Chcę być zaangażowany w stronę twórczą” - powiedział. „Chcę pracować przez kilka lat w firmie, aby zdobyć doświadczenie, a następnie otworzyć własne studio”.
Po wybuchu japońskiej gospodarki bąbelkowej na początku lat 90. rynek biżuterii skurczył się i stagnował, a także problemy, takie jak import zagranicznych marek. Jednak szkoła stwierdziła, że wskaźnik zatrudnienia absolwentów jest bardzo wysoki, unosi się powyżej 96% w latach 2017–2019. Reklama zawodowa firmy jubilerskiej Yamanashi obejmuje długą ścianę audytorium szkolnego.
W dzisiejszych czasach biżuteria wykonana w Yamanashi jest eksportowana głównie do popularnych japońskich marek, takich jak biżuteria gwiazdy i 4 ° C, ale prefektura ciężko pracuje nad założeniem marki biżuterii Yamanashi Koo-Fu (Dramat KOFU) oraz na rynku międzynarodowym. Marka jest wytwarzana przez lokalnych rzemieślników przy użyciu tradycyjnych technik i oferuje niedrogie serie mody i serie ślubne.
Ale pan Shenze, który ukończył tę szkołę 30 lat temu, powiedział, że liczba lokalnych rzemieślników maleje (teraz uczy tam w niepełnym wymiarze godzin). Uważa, że technologia może odgrywać ważną rolę w zwiększaniu popularności biżuterii wśród młodych ludzi. Ma duże zwolenniki na swoim Instagramie.
„Rzemieślnicy w prefekturze Yamanashi koncentrują się na produkcji i tworzeniu, a nie sprzedaży” - powiedział. „Jesteśmy przeciwieństwem strony biznesowej, ponieważ tradycyjnie pozostajemy w tle. Ale teraz w mediach społecznościowych możemy wyrazić się online. ”
Czas postu: 30-30-2021